- umocnić (się)
- umocnić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. umacniać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
umocnić (się)
Look at other dictionaries:
umacniać się – umocnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie, trwalszym, nabierać większej mocy; utrwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego pozycja w firmie umocniła się. Dobrosąsiedzkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… … Słownik języka polskiego
ukorzenić się — dk VIa, ukorzenić sięni się, ukorzenić sięnił się ukorzeniać się ndk I, ukorzenić sięnia się, ukorzenić sięniał się «o roślinach: wypuścić korzenie, umocnić się w podłożu za pomocą korzeni» Rośliny dobrze, łatwo, trudno, słabo się ukorzeniające … Słownik języka polskiego
utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… … Słownik języka polskiego
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
okrzepnąć — dk Vc, okrzepnąćnę, okrzepnąćniesz, okrzepnąćnij, okrzepnąćnął a. okrzepnąćpł, okrzepnąćpła, okrzepnąćpli, okrzepnąćpły «nabrać mocy, siły; ugruntować się, umocnić się» Okrzepnąć w trudach, w walce. Kraj okrzepły gospodarczo … Słownik języka polskiego
postanowienie — n I 1. rzecz. od postanowić. 2. lm D. postanowienieeń «to, co ktoś sobie postanowił; stanowczy zamiar, decyzja» Postanowienie poprawy, zmiany trybu życia. Czynić sobie postanowienia. Trwać w dobrym postanowieniu. Zachwiać się, umocnić się w swym… … Słownik języka polskiego
wewnętrznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wewnętrzny: Państwo słabe wewnętrznie. Być wewnętrznie przekonanym o czymś. Umocnić się wewnętrznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… … Słownik języka polskiego
ufortyfikować — dk IV, ufortyfikowaćkuję, ufortyfikowaćkujesz, ufortyfikowaćkuj, ufortyfikowaćował, ufortyfikowaćowany «umocnić fortyfikacjami; obwarować» Ufortyfikować obóz, zamek, budynek. Miasto ufortyfikowane wałami. ufortyfikować się «umocnić swoje… … Słownik języka polskiego
